حکم فقهی کاشت ناخن
- توضیحات
- :::
- دسته: یاداشت محقق |
- منتشر شده در شنبه, 04 دی 1395 13:20 |
یکی از مسائل جدید مورد ابتلای بانوان کاشت ناخن می‌باشد. این مسأله به لحاظ فقهی از سه جهت قابل بررسی است:
1. از جهت حرمت تکلیفی این کار به علت در معرض نگاه نامحرم بودن
2. از جهت حرمت تکلیفی به خاطر مانعیت برای وضو
3. از جهت حکم وضو یا تیمم آن.
در ادامه به بررسی حکم فقهی این سه جهت می‌پردازیم:
اول. حکم تکلیفی در مقابل نامحرم
کاشت ناخن به خودی خود از این جهت حرام نیست. بلکه نهایت امر این است که شخص باید ناخن خود را مقابل نامحرم بپوشاند. اما پوشاندن ناخن کاشته شده در مقابل نامحرم واجب نیست؛ مگر آنکه نوعا باعث ایجاد تحریک جنسی طرف مقابل شود و یا مفسدهای داشته باشد.
دوم. حکم تکلیفی از جهت وضو و غسل
می‌دانیم که شرط نماز، طهارت داشتن به واسطه وضو است و مکلف باید مقدمات خواندن نماز واجب را فراهم نماید و از ایجاد مانع برای آن جلوگیری کند؛ لذا ایجاد مانع برای وضو جایز نخواهد بود. در وجوب تحصیل مقدمات و رفع موانع نیز تفاوتی نیست بین اینکه زمان تحصیل مقدمه و رفع مانع مربوط به داخل وقت نماز باشد و یا خارج از آن؛ زیرا تحصیل مقدمات مفوته هم لازم است.
در هر صورت اگر نکاشتن ناخن یا رفع ناخن کاشته شده برای شخص موجب حرج باشد، ادله لاحرج این وجوب را بر می‌دارد. مثلا کسی که مرض ناخن جویدن دارد و بدون کاشتن ناخن، از این مریضی نجات پیدا نمی‌کند؛ و یا برای مداوای ناخنهایش باید مانعی روی ناخنها ایجاد نماید که در این صورت کاشت ناخن و ایجاد مانع حرام نخواهد بود.
سوم. کیفیت تحصیل طهارت کسی که ناخن کاشته
دلیل بدلیت تیمم به اطلاقش اقتضا دارد که در فرض عجز از وضو، تیمم لازم باشد. البته این دلیل در فرض وجود جبیره تخصیص خورده است؛ ولی در غیر فرض وجود جبیره باید به اطلاق آن عمل شود. لذا در اینجا که نمی‌توان روی ناخن طبیعی را به خاطر ناخنی که کاشته شده شست، بر اساس اطلاق دلیل، تیمم لازم است. لکن دلیل تیمم هم می‌گوید تمام روی دست را تیمم کن
بنابراین ناخن کاشته شده به همان دلیل که مانع صحت وضو است مانع صحت تیمم هم هست.
لذا علی القاعده باید بگوییم چون قادر بر طهارت نمی‌باشد و طهارت شرط نماز است، پس نماز بر او واجب نیست. اما از آن جهت که می‌دانیم در این‌گونه موارد نماز ساقط نمی شود، امر دائر بین این است که بگوییم وضو بگیرد و روی ناخن را نشوید، یا تیمم کند و روی ناخن را دست نکشد. در اینجا مقتضای ادله بدلیت تیمم این است که وضو به این شکل، مقدم بر تیمم است. لذا این شخص باید وضو بگیرد و نمازش را بخواند. البته با توجه به نوع برداشت از روایات مشروعیت جبیره، چون احتمال دارد در این جا هم شبیه وضوی جبیره ای جعل شده باشد که در آن مسح روی مانع شرط است، باید احتیاطا روی مانع را هم مسح کند.
ذکر این نکته لازم است که در فرض مذکور اگر مانع در غیر اعضای تیمم بود، با توجه به اینکه مانعی برای تیمم کامل نیست باید تیمم می‌کرد.
تمام این بحث در جایی بود که مکلّفی که ناخن کاشته است نتواند ناخن کاشته شده را که مانع وضو است بردارد و وضو بگیرد یا این امر برایش حرجی باشد- چنانچه گذشت- اما اگر نسبت به رفع مانع قادر باشد باید با رفع آن، وضو کامل بگیرد.