دربارۀ جهر یا اخفات در نماز ظهر و عصر، مشهور فقها قائل به وجوب اخفات هستند؛ اما بعضی دیگر از فقها نظر متفاوتی دارند. در ادامه ضمن بررسی این قول و ادلۀ آن، به دو استثناء از این حکم پرداخته خواهد شد.[1] وجوب یا استحباب در برابر قول مشهور فقهای شیعه، اسکافی و سید مرتضی قائل به استحباب اخفات در نمازهای ظهر و عصر هستند. استدلال ایشان علاوه بر اصل عدم وجوب، به آیۀ 110 سورۀ اسراء است که میفرماید: «وَ لاَ تَجْهَرْ بِصَلاَتِكَ وَ لاَ تُخَافِتْ بِهَا وَ ابْتَغِ بَيْنَ ذٰلِكَ سَبِيلاً» ) و تو در نماز نه صدا...
کتاب تهذیب مشتمل بر برخی سندهای پیچیده است که تحلیل آنها نیازمند دقت و تأمل اهل خبره است.[1] یکی از این سندها عبارت است از: «الْحُسَيْنُ بْنُ سَعِيدٍ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حَمَّادٍ عَنِ الْحَلَبِيِّ وَ هِشَامٍ وَ النَّضْرِ وَ عَلِيِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنِ ابْنِ مُسْكَانَ جَمِيعاً عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیهالسلام». در نگاه اول و با قطع نظر از اشکال طبقات، چهار احتمال در این سند داده می شود که به لحاظ نکات طبقاتی باید دید کدام یک از این احتمالات صحیح و کدام ناصحیح است و چه بسا همۀ احتمالات ناصحیح دانسته شود...
بین فقها مشهور است که در نمازهای واجب، واجب است بعد از حمد یک سورۀ کامل قرائت شود. اما در عین حال برخی از فقها نظر دیگری در این باب دارند. در ادامه به تفصیل این موضوع و استثنائات از آن پرداخته میشود[1]: وجوب یا استحباب قرائت سوره همانطور که اشاره شد، وجوب قرائت سوره در نمازهای واجب، در فقه شیعه، بسیار مشهور است. حتی صاحب مفتاح الکرامة، اجماع در این بحث را از فقهایی چون سید مرتضی، شیخ طوسی، ابن زهرۀ حلبی و ابن برّاج نقل نموده است.[2] این اجماعات[3]، به نوعی منبع قول به وجوب هستند؛ اما دلیل...