نحوه‌ی محاسبه ماه‌های حج بر اساس قانون نسیء نحوه‌­ی محاسبه بر اساس قانون نسیء این است که اعراب در هر بیست و پنج ماه، دو حج به جا می­‌آوردند به عنوان مثال به فرض اگر الآن سال 1400 هجری باشد در ماه ذی ­حجه حج به جا می‌­آوردند و حج بعدی را با گذشت دوازده ماه یعنی در ذی حجه­ی سال 1401 به جا می­‌آوردند ولی حج بعدی را سیزده ماه بعد انجام می‌­دادند که در محرم سال 1403 انجام می­‌شد و ماه محرم را به ذی­حجه نام­گذاری می­‌کردند. پس در مدت بیست و پنج ماه دو حج به جا می­‌آورند که یک حج، در ذی حجه‌­ی 1401 و حج دیگر در محرم 1403 بود. بنابراین هر بیست و پنج سال، بیست و چهار حج به جا می­‌آوردند؛ حمل حضرت مطابق روایت کتاب «النبوة» شیخ...

شهید ثانی[1] مطلبی فرموده که فقیه دیگری آن را مطرح نکرده است و آن مطلب اینکه ایشان به بیشتر نشدن مدت حمل از یک سال که مورد اتفاق امامیه است اشکال کرده و فرموده: «حمل نبی اکرم (صلی­ الله­ علیه­ و­آله) در دوازدهم ذی­حجه و ایام تشریق واقع شده و ولادت ایشان نیز در ماه ربیع اول بوده است و قطعاً مدت حمل حضرت، سه ماه نبوده است پس باید پانزده ماه بوده باشد. در حالی که هیچ کسی نیز این مطلب را از اختصاصات حضرت ذکر نکرده است. زیرا شیخ طوسی در مبسوط[2] در ضمن یک فصل، تمام اختصاصات حضرت را برشمرده است و علماء دیگر نیز این اختصاصات را ذکر کرده‌اند، ولی این مطلب را به عنوان اختصاصات حضرت ذکر نکرده­‌اند.» در نتیجه کشف می‌­شود که علماء، پانزده ماه حمل را...